هرگز چنین برای تو ویران نبوده ام ...

باریدمت اگرچه که باران نبوده ام
مازندران ابری آبان نبوده ام
ای نازنین که خانه ات آبادتر شود
هرگز چنین برای تو ویران نبوده ام ..
ای کفش خسته زود به پایان رسیده ای
اندازه های لطف خیابان نبوده ام ؟
بسیار من ! چه شد که به چشمت کم آمدم ؟
وسع مرا ببخش فراوان نبوده ام
مومن به کفر چشم توام آنقدر که من
انگار هیچوقت مسلمان نبوده ام
پیش از تو آفرینش من رخ نداده بود
هر جا که بودم از توچه پنهان ... نبوده ام !
محمد مودب