از لطف چشم های تو شعرم شنیدنی ست حتی اگر به جای غزل غم بیاورم

باور نکن به ابروی خود خم بیاورم

در راه دوست داشتنت کم بیاورم

هرشب بهشت را به بهای تو داده ام

تکرار خود به قصه ی آدم بیاورم

من حاضرم برای جهانی دلیلِ عشق

از پیچ و تاب موی تو محکم بیاورم

عشقت مجاب میکندم در دل کویر

برگی برای چکه ی شبنم بیاورم

داروی لازمی که به هر درد می خورد

درد است اینکه غیر تو مرهم بیاورم

از لطف چشم های تو شعرم شنیدنی ست

حتی اگر به جای غزل غم بیاورم

رضا محمدی