منت از حرام کشیدم...
شنبه, ۱۱ مرداد ۱۳۹۹، ۰۸:۵۶ ب.ظ
چه حسرتی که برای نبود کام کشیدم
کسی نبود نشستم هزار جام کشیدم
گَهی به زور خیال و گهی به زحمت رویا
برای روی تو منت ز هر کدام کشیدم
نیافتم لب میگون سراغ باده گرفتم
حلالِ من نشدی منّت حرام کشیدم
بسوخت ریشه هر آرزویِ خام در این دل
ز بسکه آه از این سینه صبح و شام کشیدم
هزار لعنت و نفرین بر التفاتِ خلایق
که هرچه ننگ کشیدم برای نام کشیدم
علی مقدم
بعد از هزار دور به من هم عجب رسید
جانم به لب رسید که جامم به لب رسید
.
بر رویِ آفتابِ تو موی سیاه ریخت
یاللعجب چگونه در این‌صبح ، شب رسید؟
.
روز نخست ، نوبت تقسیم تاب و تب
تابش به مویِ تو ، به منِ خسته تب رسید
.
وصل تو واجب است و خیالِ تو مستحب
صد شُکر دست من به همین مستحب رسید
.
بختم سیاه گشت ز داغ تو ، تلخ نه
این هم شباهتی که به من از رطب رسید
علی مقدم