بودنت...
پنجشنبه, ۱۸ شهریور ۱۴۰۰، ۰۷:۰۳ ق.ظ
خسته که می شوم
به چشمهای تو فکر می کنم
و هوایی بارانی، مرا معطر می کند..
در سینه ام نمی، احساس می کنم که هوای دریا دارد و موج در موج آشوبِ بوسههای بی امان
وقتی تو باشی
زیبایی در تمام لحظهها جاری ست حتی اگر دردی ببارد بر سرمان،
آغوش تو پناهگاه امنی ست طراوتی که می شود با او بهار شد...
سبزی ممتدی که تا ابدیت جاری است..
تو که باشی،
دلم پر نور است..
و زندگی در نیمه ی روشنش، همیشه آفتابی ست
جهان حتی اگر در این نقطه بایستد، چه باک!! آرزوم تو بودی که حالا اینجایی ..
نیلوفر ثانی
۰۰/۰۶/۱۸
هعی .. حسرت های آدم رو بیدار میکنه